Bloggfærslur mánaðarins, október 2008

Partýstuð og fleira

Ég held ég hafi aldrei minnst á nágranna okkar góðu, þar til fyrir stuttu.  Já, aðra helgina okkar hérna heyrðum við þessa fínu tecno-danstónlist óma um hverfið.  Klukkan var að ganga sjö og ég var að byrja að elda kvöldmatinn og fannst bara fínt að fá smá tónlist til að dansa við svona yfir eldamennskunni.  Við sáum fljótlega að tónlistin góða kom frá fjölbýlinu við hliðina á okkar, fyrir ofan íbúð hins títtnefnda Søren, góðvinar okkar og nágranna.  Ég veit nú svo sem ekki hvort það er rétt en mér fannst sama lagið óma allt kvöldið (er þetta kannski öldrunarmerki, að átta sig ekki á því hvort þetta sé sama lagið eða bara eitthvað með sömu hljómsveit? Undecided).  Var svo sem ekkert að spá í því þannig þegar við fórum að sofa.  Svo fór ég á fætur um sjöleytið daginn með kröfuharðri dóttur okkar og þá var sama lagið (að ég held) ennþá ómandi um hverfið.  Við fengum að hlýða á þá yndistóna fram undir klukkan níu en þá sáum við líka að ljósin voru slökkt og á tónlistinni sömuleiðis.  Hörkupartý bara!  Svo kom helgin eftir og sama lagið byrjaði að óma um fimmleytið.  Og það hljómaði fram eftir kvöldi og þar til við fórum í háttinn.  Var þó ekki þegar ég fór á fætur daginn eftir.  Við áttuðum okkur fljótlega eftir að þetta var svona partý-staður.

Svo var það þegar við Halldór stóðum úti eitt góðviðris helgarkvöldið að við sáum strák koma út á svalirnar á íbúðinni og salernið hefur greinilega verið upptekið og greyið alveg að pissa á sig því hann sá greinilega ekki annan veg færan enn að létta af sér þarna fram af svölunum.  Stelpan sem kom út og spjallaði við hann á meðan var þó greinilega ekki í sama sprengnum, allavega lét hún vera að pissa þarna líka en greinilega vön lítilli blöðru vinarins þar sem hún virtist lítið kippa sér upp við þetta.

Gurrý og Leifur hittu greinilega á stórhátíðardag þeirra ábúenda því aðra nóttina þeirra náðu þau rétt að dotta milli þess sem stórhátíðarlætin dundu yfir.  Þess má geta að gestaherbergið (herbergið hans Eysteins) snýr að fjölbýlinu og þessari íbúð en okkar svefnherbergi snýr í hina áttina svo við heyrum ekki bofs þangað.  Daginn eftir tókum við svo eftir að stór stigi lá á hliðinni í garðinum (sést svolítið vel milli húsa og garða Joyful) og við sáum fólk vera að ræðast við úti meðan stelpan sem átti heima í íbúðinni sást láta lítið fyrir sér fara á svölunum, greinilega að reyna að heyra hvað fólki færi á milli.  Uppúr hádegi var ég svo að fá mér í gogginn fram í eldhúsi þegar ég sé konu koma og tala eitthvað við Søren, fara svo upp og koma út skömmu síðar með tvo stóra Ikea poka og tvær niðurlútar stelpur á eftir sér.  Søren sá mig vera að gægjast þarna út um opinn gluggann og kallaði til mín ,,Og så er hun blivet smidt ud!" (og þá er búið að henda henni út!) og rétti upp þumalinn.  Hann hafði þá ekki fengið mikið svefn þessa nótt frekar en aðrir.  Þá var víst búið að leggja kjallarann í rúst hjá þeim, henda niður þvotti o.fl.  Loksins, sagði hann, verður hverfið aftur eins og það á að sér, rólegt og gott!  Og það stemmir.  Nú er maður bara eins og uppí sveit.  Rólegt og gott Joyful.  Reyndar heyrðist mér allir þusa fram á stigagang þegar við létum Prodigy í tækið og komum okkur í stuð fyrir þrifin í vikunni, kannski þau hafi haldið að partýliðið væri komið aftur! Grin

Annars var lítið hægt að segja nýförnum gestum fréttir (sko meðan þau voru hérna).  Allavega þurftu allar setningar að byrja á ,,Eins og ég skrifaði í blogginu..." því um leið og við reyndum að upplýsa þau um eitthvað þá var viðkvæðið: ,,Já, við lásum það einmitt á blogginu".  Þannig að það er þá á hreinu, það gerist ekkert hjá okkur nema það sé birt á blogginu LoL.  

Litli drengurinn okkar að fara á morgun með klúbbnum í ferðalagið sem ég hef áður minnst á.  Þetta verður nú pínu skrýtið að senda hann bara í burtu svona í útlöndunum, alveg yfir heila helgi.

Heyrðu jú!! Eitt gleymdi ég alveg að minnast á!  Feðgarnir fóru í gær og keyptu sér bassamagnara saman.  Ekkert smá hamingjusamir feðgar á ferð!  Og nú er búið að óma bassastefið af ,,Kenndu mér að kyssa rétt" og ,,Austurstræti" í tvo daga.  Aumingja nágrannarnir.  Annars er nú einhver sem æfir sig reglulega á trompet í næsta húsi, svo ég held að fólki sé engin vorkunn.  

Svona í lokin þá má ég til með að nefna að ég er í mjög svo skemmtilegu námi, eins og ég þreytist ekki á að nefna.  Einn áfanginn sem ég er í heitir Klámvæðing kynþokkans.  Ég er nú að vinna að mjög viðamikilli ritgerð í þeim áfanga og er búin að vera að lesa mjög svo athyglisverða bók fyrir hana.  Hana skrifar karlmaður sem er mikill femínisti af lífi og sál og fjallar hann um andúð sína á klámi og tilgangsleysi þess.  Í bókinni eru lýsingar á hinum og þessum atriðum í klámmyndum og oft netslóðir gefnar upp sem vísa í þessar myndir.  Ég var síðan í morgun að bera saman (í rannsóknarskyni, að sjálfsögðu!) gamlar myndir og nýjar þegar ég áttaði mig skyndilega á því að eldhúsglugginn var gaaaalopinn og það er mjööög hljóðbært hérna.  Ég veit ekki hvað nágrannar okkar halda orðið um okkur, klámmyndastunur á morgnana og bassastef á kvöldin!

Jæja, ég vona þó allavega að þau láti sig hafa það að hafa okkur sem nágranna og láti ekki bera okkur út eins og fyrrum nágranna okkar Pinch


Haust í Køben

Nú er bara læra læra læra.  Lítið búin að gera annað.  Halldór er reyndar lítið búinn að vinna, kom heim um 2 leitið í gær eftir að hafa hangið aleinn í vinnunni.  Allir samstarfsfélagar hans í fríi.  Í dag var svipað uppá teningnum, hann hékk einn í gamla leikhúsinu svo hann rölti sér í skuespilhuset og hitti einn þar sem hann hékk yfir eftir hádegi.  

Eysteinn kláraði Lína og Lási (Søren og Mette) í kvöld.  Hann er orðinn rosalega klár í þessu, er farinn að átta sig meira og meira á því hvernig orðin eru borin fram.  Þegar ég sótti stelpuna í dag þá gekk mín bara einhver 7-8 skref til mín og var ekkert að missa jafnvægið.  Svo er hún búin að vera á fullu að labba milli húsgagna hérna í dag, rígmontin með sig! Joyful

Ýsa í kvöldmatinn, frábær að vanda Smile.

Einar Jóns er líka fluttur til Köben og kíkti á okkur í kvöld ásamt Pétri, ægilega notó.  Svona er þetta, allir bara komnir til okkar Grin.  Verið öll velkomin, ægilega huggulegt hérna. 

Jæja, gott í bili.  Búin að mjólka held ég allar fréttir, ef fréttir skyldi kalla FootinMouth


Ein aftur!

Jæja, þá eru Gurrý og Leifur farin.  Þetta var allt of stutt heimsókn og erfitt að kveðja þau svona fljótt en mikið ofsalega var gaman að hafa þau.  

Það var yndislegt veðrið í gær þó það væri svolítið kalt og öll hersingin, nema ég Frown, notaði daginn og fór niður í bæ.  Ég varð að vera heima og læra.  Þegar þau komu heim aftur var tekinn einn kaffi og svo farið í göngutúr í kringum vatnið og ég gat ekki annað en skellt mér með enda búin að sitja við í marga klukkutíma og ég var orðin hrædd um að rassinn á mér myndi fletjast varanlega út ef ég hreyfði mig ekki smá.  Nógu er hann nú breiður samt!  

Við vorum búin að tala um að fara kannski eitthvað út að borða en hreinlega nenntum ekki að fara að taka strætó niður í bæ, stelpan orðin pirruð eftir hálftíma og maturinn kaldur svo við ákváðum bara að vera heima og elda okkur frekar eitthvað gott.  Fyrir valinu varð lasagne sem var svo gúffað í sig með bestu lyst enda ægilega gott hjá okkur Gurrý Joyful.  Svo var bara verið að hygge-sig yfir spjalli um kvöldið. Miklu betra en eitthvað út að borða í órólegheitum.  

Halldór átti morgunvaktina og fór á fætur um 7 leytið þar sem sú stutta gaf sig sko ekkert með það að reka hann á fætur og ég reyndi að kúra mér eitthvað áfram.  Ég var búin að liggja heillengi þegar ég svo gafst upp og dreif mig á fætur.  Þá var klukkan 7.  Ennþá!  Skýringin, jú tímanum var breytt í nótt.  Stelpan hafði semsagt vaknað klukkan 6 að nýjum tíma.  Það var svo hundleiðinlegt veður í dag, rigning og grátt en þó hlýtt.  Gestirnir tóku börnin í göngutúr, uppúr kl. 9:30 (að nýjum tíma) þar sem stelpan var orðin úrvinda af þreytu, meðan ég reyndi svona aðeins að rútta til eftir fellibylinn Jódísi og Halldór lagði sig aðeins á meðan.  Dagurinn var bara tekinn með mestu makindum og enn var rætt hvort við ættum kannski að fara eitthvað út að fá okkur í gogginn en mér fannst miklu betri hugmynd að láta bara tengdó baka fyrir okkur pönnukökur Grin sem hún og gerði, að sjálfsögðu Tounge.  Stelpan var orðin svo þreytt uppúr klukkan 4 (að nýjum tíma) að það var orðið frekar erfitt að gera henni til geðs og halda geðheilsu á sama tíma.  Hún var þó hin kátasta inn á milli, labbandi á milli okkar allra rígmontin með sig. Nú fer þetta bara alveg að fara að koma enda stendur hún orðið upp sjálf, stóð t.a.m. upp og lyfti strigaskónum hans Leifs upp fyrir haus ægilega ánægð með sig, og svo er hún orðin öruggari og öruggari með sig að stíga nokkur skref.  Hún sofnaði í fanginu á Halldóri um 5 leytið (að nýjum tíma) og svaf í góðan hálftíma þar til ég vakti hana og setti í bað.  Við þurftum svo að kveðja gestina um hálf-sjö (að nýjum tíma) þar sem þau þurftu að koma sér út á Kastrup fyrir flug kl. 21 (að gömlum tíma.. haha, plataði ykkur!) eða klukkan 22 að nýjum tíma Grin.

Nú er ósköp hljótt og tómlegt hérna aftur og nú er bara að bíða eftir næsta holli, þegar Gulla, Beta og Óli koma í lok nóvember.  Það er nú stutt í það sem betur fer Joyful.  

Elsku Gurrý og Leifur, við þökkum ykkur alveg innilega fyrir komuna.  Það var yndislegt að hafa ykkur!!!

Knús frá Køben. 

 


Jæja...

...náttúrulega LÖNGU kominn tími á blogg. Búið að vera svolítið mikið að gera í náminu undanfarna daga, mikið af skilaverkefnum svo lítill tími hefur gefist til annars en lesturs undanfarið.  Auk þess er ég rétt að ná að jafna mig á fýlunni sem ég rauk í útí bloggið þegar allt hvarf síðast (og nú vista ég... safe).  En við sem sagt skruppum í dýragarðinn á sunnudaginn hele familien, í kuldanum, og það var bara rosalega gaman.  Sáum nokkur dýr, bjarndýr í dvala.. eða svo gott sem, en þau voru þó bara nokkuð lífleg miðað við ljónin sem lágu í hrúgu út í horni.  Ætluðum aldrei að finna þau.  Sama hvað við reyndum, Eysteinn vildi ALLS EKKI fara í röðina til að láta teyma íslenskan hest undir sér.  Meiru stælarnir í honum alltaf hreint GetLost.  Ég nenni nú svo sem ekki að fara að þylja upp öll dýrin sem við sáum enda tæki það náttúrulega allt kvöldið, en skemmtilegast var að sjá bavíanana.  Það voru þrjár litlar Jógur þarna.  Eða það fannst okkur allavega.  Þrír apa-ungar sem minntu okkur svoo á Jódísi Guðrúnu, klifrandi uppá mömmum sínum til að teygja sig í grein að naga eða sveifla sér.  Jiii hvað krílið okkar er mikill api LoL.  Svo þegar við komum út úr garðinum og stóðum að bíða eftir strætó sagði maður sem beið líka við mig:  "Sjáðu, aumingja leigubílstjórinn þarna er búinn að bíða og og vona eftir að einhver vilji taka leigara en gerir sér ekki grein fyrir að það eru allir hérna að koma úr dýragarðinum og eiga ekki pening til að taka leigubíl."  Hann hitti naglann svo nákvæmlega á höfuðið því við vorum nýbúin að losna við verkinn í maganum og brunasárið af fingrunum eftir að hafa borgað okkur inn.  Jesús minn hvað garðurinn ber nafnið með réttu, við fórum nefnilega í DÝRA-garðinn.  Það er dýrt í dýragarðinum.  Mjög!!

Lítið erum við búin að gera í vikunni annað en að læra (ég), vinna (Halldór), garga (Jódís Guðrún) og.. já, læra (Eysteinn).  Nema á fimmtudagskvöldið.  Halldór kom heim snemma og við náttúrulega gerðum allt fínt og tilbúið fyrir komu ömmunnar og afans frá Baugstjörn.  Ég þurfti að mæta á foreldrafund í vöggustofunni klukkan 19 og þau áttu svo að lenda rúmlega níu.  Þegar ég var búin að sitja svolítið lengi að mér fannst laumaðist ég til að líta á klukkuna og spratt á fætur.  Klukkan var fimm mínútur í níu og ég ennþá hér!  Ég þakkaði fyrir mig og hljóp (aftur: skakklappaðist) út, hringdi í Halldór, sem hafði þá hringt tvisvar í mig, og svo beið ég og beið eftir strætó.  Auðvitað!  Loksins kom hann þó og ég komst heim, pantaði leigara fyrir strákana sem tóku hann á Nørreport og þaðan fóru þeir svo með Metro á flugvöllinn og rétt náðu að mæta hjónunum þegar þau komu út í gegn um tollinn.  Það voru sko miklir fagnaðarfundir þegar þau komu svo heim og fylltu hjá okkur frystinn af alls kyns íslensku góðgæti Grin eins og fiski, lambakjöti, flatkökum og slátri sem pakkað hafði verið í ársbirgðum af bleium til einangrunar.  Jú og auðvitað var náttúrulega voða gaman að sjá þau líka Tounge.  Það var náttúrulega setið að rabbi fram á kvöld, jiii hvað var yndislegt að fá þau!  Í dag röltum við svo um miðbæinn og að sjálfsögðu var komið við í H&M og keypt svona soldið, jájá Joyful.  Svo var mexíkóska súpan elduð í kvöldmatinn og nú er ég bara að blogga á meðan þau eru að rabba hérna yfir bjór.  Alveg yyyndislegt Joyful.

Meira síðar. 


Örfréttir á örtímum

Ég var búin að sitja við í einhverja tvo tíma í gærkvöldi að skrifa um helgaramstrið og henda inn myndum þegar síðan skyndilega hvarf.  Og ég hafði ekki vistað.  Og nei pabbi, ég lærði ekki af mistökum þínum þegar mamma slökkti á tenglinum fyrir tölvuna þegar þú varst hér í Danmörku að skrifa dagbókina.  Hvað var það, þriggja klukkutíma vinna sem hvarf? 

Ég var frekar svekkt, ég verð nú bara að segja það.  En ég ætla að skrifa um það (sko hvað við gerðum um helgina, ekki hvað ég var svekkt.. þó það fái nú ugglaust að fljóta með) seinna í dag.  Má ekki vera að því núna.  Það þarf nú svo sem engan kjarnorku-eðlisfræðing til að átta sig á því hvað við gerðum þar sem það er heil myndasería af okkur hérna til hliðar.  Af hverju segir maður það alltaf?  Af hverju ekki bara félagsfræðing eða tannlækni?  Nú eða ræstitækni?  Ættu kjarnorku-eðlisfræðingar eitthvað að fatta svona betur?  Prófa þetta:  Það þarf nú svo sem engan ræstitækni til að átta sig á því hvað við gerðum. Sem sagt, myndirnar komu inn, en ekki bloggið Errm.

Þó get ég ekki látið vera að minnast á það þegar við heyrðum eitthvað þrusk upp úr klukkan 11 í gærkvöldi og fram steig Hr. Úfinnkollur.  Hann horfði undarlega á okkur og við sáum strax að hann var steinsofandi.  Eins og flest ykkar vita þá er hann afskaplega duglegur drengurinn að ganga í svefni og við spjöllum víst æði oft mæðginin saman í svefni þó lítið samhengi sé í því, að mati fjölskylduföðursins.  Allavega þá fór Halldór til hans og spurði hvort það væri ekki allt í lagi.  Og drengurinn svaraði að bragði: ,,I need to go to the klósett."  Halldór fylgdi honum þangað og þegar hann hafði lokið sér af benti hann inní stofu og sagði ,,Það á að tala við þessa þarna."  og rölti sér svo aftur inn í rúm.  Við höfum alltaf jafn gaman af þessu Tounge.

Jæja, nóg í bili, skrifa meira seinna.  


Rigningardagur

Þennan líka fína fiskrétt í hvítvínsrjómasósu útbjó ég handa okkur í gærkvöldi.  Á bakaleiðinni frá vöggustofunni fannst mér tilvalið að koma við í búðinni og kaupa hvítvín og datt þá í hug að hafa svolítið hygge-kvöld með góðum mat og hyggelig-heit.  Jújú, Pétur kom í mat og við sátum að spjalli fram eftir kvöldi sem endaði svo fullkomlega með því að Guðni Már spilaði fyrir okkur Megas á Rás 2 sem við hlustuðum á í gegn um netið og las meira að segja upp kveðjuna okkar heim Smile.  Það fannst okkur gaman Joyful.  

Halldór tók að sér morgunvaktina svo ég sá fram á að geta sofið á mínu græna laaaangt frameftir Tounge.  Sú litla var óvægin og reif pabba sinn á fætur fyrir klukkan 7.  Hún hélt meira og minna vöku fyrir mér með endalausu væli þar til ég gafst upp rúmlega 10.  Halldór skaut sér inn í rúm og ég kom henni í vagninn sinn rúmlega 11.  Ég ætlaði rétt að fletta í gegn um tilboðsbæklingana og kúra mér svo aðeins, en nei! Mín var vöknuð innan við klukkutíma eftir að ég lagði hana.  Eftir mikið væl dreif heimilisfaðirinn sig með börnin út í bakarí og ég slappaði mér bara af á meðan. (Jájájá.. var soldið eftir mig eftir hvítvín gærkvöldsins! Pinch)  Svo þegar þau komu tilbaka var mín hin kátasta!  Þá var hún auðvitað bara hundfúl yfir aðgerðarleysinu.  Alveg ferlegt eftir að hún byrjaði á vöggustofunni, það verður bara alltaf að vera stanslaust prógram, annars er hún bara rellin og vælin út í eitt!  

Ég dröslaði mér í þvottahúsið eftir bakarís-átið og rak nefið út fyrir dyr og hugsaði með mér að þetta gengi ekki.  Ég væri að koðna niður úr ofáti og hreyfingaleysi svo ég kom inn... stelpan aftur farin að væla... gallaði okkur mæðgurnar upp og sagðist ætla í göngutúr.  Halldór var alveg til í göngutúr en frumburðurinn var of niðursokkinn í einhverja Eddie Murphy mynd til að nenna upp úr sófanum.  Gæti líka verið að hann hafi verið gróinn fastur við hann.. veit það ekki.  Allavega skunduðum við foreldrarnir með þá stuttu í vagninum í rigningunni.  Mín aaalsæl!  Við fórum kringum nyrsta vatnið í Utterslev-mose sem tók örugglega hátt í klukkutíma og það var algjörlega æðislegt.  Því þrátt fyrir regnið var veðrið svo milt og gott.  

Heimilisfaðirinn eldaði ekta sveitahakk með kartöflum handa þeim feðgum og ég hitaði mér bara upp fiskinn frá í gær Joyful.  Við ákváðum síðan að skella skemmtilegri og uppbyggilegri mynd fyrir drenginn í tækið (reyndar á hýslinum), Lethal Weapon, og höfðum það kósí.  Þegar myndin var búin var Star Wars III í sjónvarpinu og Eysteinn spurði: Er þetta alvöru myndin?  -Já! Svaraði ég.  Svo sátum við Halldór og vorum að gera grín að því hvað þetta væri eitthvað fyndið og hallærislegt svona eftir öll þessi ár þá gall í drengnum: Nei ég meina, er þetta ALVÖRU myndin?  -Já!  Sagði ég, og svo þegar hann spurði í þriðja skiptið þá sagði Halldór -Já, þetta er sannsögulegt.  Nei hvað meinarðu?  -Nei ég meina sko... er þetta ekki svona grínmynd? -Nei! Svöruðum við.  -Mér finnst þetta eitthvað svo glatað!  Drengurinn hafði verið búinn að heyra svo mikið um Star Wars.. klassík og allt það LoL og þetta voru svo öll herlegheitin.  

Pétur sendi okkur tvo góða sem ég ætla að láta fylgja með svona í restina:

Vandamálið

Þegar páfinn kom til New York var honum ekið sem leið lá frá flugvellinum en á leiðinni bað hann bílstjórann að leyfa sér að aka. Bílstjórinn sem átti nú varla annarra kosta völ hafði þá sætaskipti við páfann.

Ekki hafði páfinn ekið lengi er lögreglan stöðvar hann. Lögreglumaðurinn rekur upp stór augu þegar hann sér hver ekur og kallar í talstöðina á varðstjórann.

Ég stoppaði einhvern svakalega mikilvægan náunga hérna á hraðbrautinni og veit hreinlega ekkert hvað ég á að gera.

Nú jæja, þú hefur þá stoppað borgarstjórann, segir varðstjórinn.

Nei, nei, svarar lögreglumaðurinn. Þessi er miklu valdameiri.

Jæja, er það þá ríkisstjórinn?

Nei, elskan mín góða, þessi er miklu hærra settur.

Ekki segja mér að þú hafir stoppað forsetann fyrir of hraðan akstur, hrópar varðstjórinn, hneykslaður.

Nehei, þessi er sko talsvert fyrir ofan forsetann skal ég segja þér.

Nú, hvern í fjáranum stoppaðirðu?

Ég þori varla að segja það, svaraði lögreglumaðurinn, en páfinn í Róm er bílstjórinn hans

-------------------------------------------- 

Þjóðarstoltið

Þær fréttir bárust í vikunni frá Kína að fornleifafræðingar hefðu grafið 200 m niður í jörðina og fundið koparvíra. Kínversk stjórnvöld urðu að sjálfsögðu upp með sér og sögðu að þetta sýndi svo að ekki væri um villst að Kínverjar hefðu verið búnir að finna upp símann fyrir 1000 árum.

 

Daginn eftir bárust þær fréttir frá Þýskalandi að fornleifafræðingar hefðu grafið 200 m niður í jörðina og fundið ljósleiðara. Stjórnvöld þar í landi, og Evrópusambandið líka, hreinlega blésu út af stolti og sögðu þetta sýna eins og svart á hvítu, að þjóðir meginlandsins hefðu verið búnar að finna upp stafrænar símstöðvar fyrir 1000 árum

 

Í gær bárust svo þær fréttir ofan frá Íslandi að fornleifafræðingar hefðu grafið 200 m niður í jörðina og ekki fundið neitt.  Halldór Ásgrímsson réði sér ekki fyrir kæti og gleði og sagði það hafið yfir allan vafa að það hafið verið íslenskir landnámsmenn sem hafi fundið upp þráðlaust símakerfi.

Góðar kveðjur! 

 


17. dagur októbermánaðar

Jódís Guðrún er alveg að fíla sig þarna á vöggustofunni.  Ég var að finna til útifötin á hana þegar Halldór tók hana í fangið og hún bara vinkaði mér bless!  Já.. bara drífa sig af stað!  Vissi sko alveg að þau væru að fara.  Svo er hún samt svo góð við pabba sinn að hún gerir venjulega svona "uhuu!" þegar hann skilur hana eftir en fer svo bara að leika.  Bara rétt til að hún móðgi hann nú ekki með því að það sé skemmtilegra að vera þarna en heima. 

En... hvernig í ÓSKÖPUNUM á maður að muna eftir því að útbúa nesti handa Jódísi Guðrúnu.. BARA á föstudögum.  Ég -að sjálfsögðu!- gleymdi því -aftur!- í morgun eins og alla aðra föstudaga.  Í þetta skiptið varð mér þó litið á ísskápinn klukkan 10:20 í morgun, þar sem ég hafði, síðastliðinn föstudag,  skrifað stórum stöfum á blað: FÖSTUDAGUR: MUNA NESTI FYRIR JÓDÍSI GUÐRÚNU!!!  og þau borða korter í ellefu svo ég dreif mig í að útbúa nesti handa stelpunni, leita að strætókortinu mínu, sem ég mundi svo að Halldór hafði tekið, finna sokka og allt... auðvitað var ekkert tilbúið!!! Svo klukkan var hálfellefu þegar ég hljóp (öllu heldur skakklappaðist) uppá strætóstopp, nýtt met, 4 mínútur!  Allan tímann hugsaði ég bara plís plís plís... ekki vera nýfarinn, því strætó kemur á 10 mín. fresti.  Þegar ég stóð á ljósunum sá ég strætóinn koma og hljóp yfir á rauðu, held hann hafi gert sér grein fyrir að ég ætlaði með honum, og sem betur fer var gömul kona að bíða eftir honum svo ég rétt náði inn áður en hann rann af stað.  Þegar ég kom að staðnum sem ég fer úr þá var grænt á göngukallinum, sem er ALDREI!  Svo ég hljóp (hahaha).. ég meina skakklappaðist.. alla leiðina að vöggustofunni og inn!  KORTER Í ELLEFU var klukkan.  Ég fór inn og passaði mig að stelpan myndi alls ekki sjá mig væri hún þar.. en þar var enginn!!  Auðvitað voru allir í gönguferð og ætluðu að vera svolítið í seinni kantinum í dag.  Ég hefði sem sagt geta skriðið þetta og samt náð!  Æi ég var afskaplega fegin þó að hafa náð á réttum tíma.  Svo rölti ég mér tilbaka og þurfti varla að bíða eftir næsta strætó, samt tók ferðin allt í allt 45 mínútur.  Ótrúlegt!

Ég er að hugsa um að minnast bara aftur á veðrið.  Það er yndislegt!!! Varla vindur, sól og fallegt.  Það var reyndar undir 5 gráðunum þegar við komum á fætur í morgun en lofthitinn hefur hækkað mikið með sólinni.  Og litirnir maður!!!  Verstur fjandi að ég þurfti að minnka myndirnar sem ég setti inn í síðustu færslu, svo mikið að dýptin fer alveg.  En ég tók alveg fullt af myndum, þetta var bara brotabrot af þeim.

Eysteinn forðaði sér í klúbbinn í morgun þegar hann sá mig draga ryksuguna fram, ætlaði sko EKKI að lenda í einhverri tiltekt heima.  Hringdi svo í mig áðan og þá voru þau að baka sér pizzur.  Hver með sína og áleggið bara í skálum á borði.  Hann var hrifinn Smile eða a.m.k. sá hann ástæðu til að hringja í mig og segja mér frá þessu.

Nú er held ég kominn mánuður síðan við sóttum um internettengingu, en eins og ég hef minnst á áður þá erum við á nágrannaneti.. já með fullu samþykki að sjálfsögðu Grin og við fengum allan búnaðinn sendan í fyrradag.  En tengingin verður þó ekki gerð virk fyrr en 22. oktober.  Þeir eru svoo snöggir að öllu hérna þessar elskur!  Þetta er búið að dragast svo að gjafakarfan er komin úr stærð 1 í stærð 4 núna sem við verðum að gefa honum Steffen fyrir að veita okkur aðganginn að sínu neti FootinMouth.   

Nú er innan við vika þangað til amman og afinn í Baugstjörn koma til okkar og erum við orðin ansi spennt að fá þau.  Ég vona bara að þau fái þetta góða veður sem er búið að vera undanfarið svo þau geti notið þess í botn að vera hérna í Kaupmannahöfn.  Spurning um að kíkja í þessa búð þarna sem íslensku konurnar voru reknar út úr og athuga hvort maður fengi ekki einhverja þjónustu? LoL

Jæja, gott í bili! 

Ein svona í lokin af stelpunni fyrir utan vöggustofuna sína

IMG_0302 copy

 


Púst-rör

Ohhh.. ég datt í það aftur í dag, sko ekki áfengið heldur datt ég í að lesa og lesa um ástandið heima.  Það byrjaði allt með því að svo margir voru búnir að tala um Silfur Egils og hvernig Egill missti sig við Jón Ásgeir síðastliðinn sunnudag.  Svo ég varð náttúrulega að sjá það.  Það er ástæða fyrir því að ég rökræði aldrei (a.m.k. afskaplega sjaldan) pólitík og ástæðan er sú að ég þoli ekki að tapa í rifrildum (sem rökræður eru náttúrulega, bara fínt orð yfir rifrildi) og það getur eiginlega aldrei neinn unnið í rifrildi um pólitík þar sem hún byggist náttúrulega bara á skoðunum fólks yfir því hvernig hlutirnir séu best framkvæmdir.  Ég líka verð að hafa allar staðreyndir upp á 10 til að geta unnið rifrildi og þegar stór og flókin mál eru í brennidepli nenni ég yfirleitt ekki að leggjast í það að lesa um það allt þar sem mér finnst ég oft á tíðum þurfa að vita allt um málið frá upphafi og stundum á það sér margra ára langa sögu.  Allavega nenni ég þá ekki að lesa nægilega mikið til að ég geti myndað mér skoðun röggstudda með staðreyndum upp á 10.  Svo, eins og fyrr segir, sleppi ég því bara að rífast um pólitík (svona yfirleitt allavega Cool). 

Ég hins vegar get eiginlega ekki orða bundist yfir þessu ,,viðtali" Egils við Jón Ásgeir.  Ég bjóst við því að sjá alvöru aðför að manninum (byggt á því hversu reiður ég hafði heyrt að Egill hefði verið), með beinhörðum staðreyndum sem Egill myndi slengja framan í hann til að fá svör við spurningum sem þörfnuðust svara af hálfu stjórnenda þessara stórfyrirtækja sem ,,skilið hafa eftir sig sviðna jörð", svo ég vitni nú í Egil.  

Fljótlega eftir að viðtalið hófst fékk ég fyrsta kjánahrollinn sem svo bara magnaðist og magnaðist þangað til ég var farin að æpa á hann, á skjánum hjá mér, í 3ja daga gömlum þætti, að hætta þessu.  Meðvirknin í mér fékk áfall.  Mér leið eins og ég væri að hlusta á rifrildi hjóna um hver ætti að ganga frá í eldhúsinu því að það að húsið væri á hvolfi væri allt hinu um að kenna.  Egill hafði engar staðreyndir til að slengja framan í hann, hann tuðaði bara í honum eins og gamall nöldurseggur sem tíndi allt til í þeim tilgangi að reyna að brjóta hinn niður.  Á tímabili fannst mér ég heyra: ,,eins og í síðustu viku, þú vaskaðir ekkert upp þá! Aldrei!" -,,Jú, ég vaskaði upp á miðvikudaginn!" ,,Já en af hverju ekki á fimmtudaginn eða föstudaginn?!"  Ég held hann hafi verið að tala um FL Group þá.  Ekki alveg viss, því ég heyrði svo lítið í honum fyrir "Mímímímímí!"  

Ég varð sem sagt fyrir afskaplega miklum vonbrigðum og skildi hreinlega ekki í því hvað fólk var að blogga um að Egill hefði ,,spurt allra spurninganna sem við vildum fá svör við".  Hvaða spurninga?  Hvort hann væri tilbúinn að koma aftur og vinna hjá Bónus?  Hvort hann ætlaði að selja snekkjuna sína og lifa eins og ,,við hin"?  Þetta eru sko bara ekkert ras*** spurningar sem ég vildi fá svör við!  Eftir stóð að Egill gerði sig að fífli og Jón Ásgeir sat yfirvegaður og svaraði öllum spurningunum, hversu fáránlegar sem þær voru.  Fékk á sig hreytingar um að lög hefðu verið ófullkomin og mál fyrnd í Baugsmálinu svokallaða. Að þessu ,,sögðu" er ég ekki að verja Jón Ásgeir, það er ugglaust ýmislegt sem var heldur óvarlega gert en að mínu mati eru það miklu frekar ráðamenn og eftirlitsmenn sem eiga að bera ábyrgð á ástandinu eins og það er í dag heldur en menn sem fylgja þeim reglum sem á borðinu liggja.  Þar til fyrir nokkrum dögum síðan voru þetta óskabörn þjóðarinnar sem höluðu inn tekjum í ríkissjóð og nú þegar allt er farið til fjandans skulu þeir bera einir og óstuddir alla ábyrgð.  Gott ef ekki bara á heimskreppunni allri.  Það gleymdu sér allir í góðærinu, líka ráðamenn.  Ég man ekki betur en Íbúðalánasjóði hafi rétt verið bjargað frá því að vera lagður niður á sínum tíma.  -Sííí, hvar værum við þá!  -Kristján væri allavega ekki að vinna þar, svo mikið er víst! Tounge

Jæja, þá er það frá!

Annars er veðrið bara búið að vera hið ljúfasta í dag.  Það átti náttúrulega að helli-rigna og jújú, það var blautt, ég segi það ekki.  En það var svosem ekki rigning, allavega ekki í þau skipti sem ég fór út eða leit út um gluggann.  Það var hins vegar afskaplega milt og gott veður og ég reif húfuna af stelpunni til að hún myndi ekki kafna úr hita á leiðinni heim.  Haustlitirnir dofnuðu sko ekkert við það að fá smá vætu á sig og loftið var ferskt og gott.  

Eysteinn ætlaði nú ekki að nenna að fara í klúbbinn í morgun þar sem hann átti að vera mættur fyrir hálftíu þar sem fara átti í bæjarferð.  Við hvöttum hann eindregið til að drífa sig og hann varð samferða pabba sínum í strætó þangað.  Þegar ég kom svo heim klukkan korter í fimm, eftir að hafa sótt stelpuna og komið við í Netto, logandi hrædd um að minn sæti eldrauður í framan fyrir utan dyrnar, þá var bara enginn heima!  Hann kom ekki fyrr en að ganga sex alsæll eftir frábæran dag sem hófst með pizzuáti og endaði með bíóferð.  

Pétur kíkti svo á okkur í kvöldmat (fer nú bráðum að fara að rukka hann fyrir fæði Tounge) og sat aðeins fram á kvöldið.  Alltaf jafn gott að fá hann í pínu heimsókn.  

Nú er sú stutta búin að læra að reka út og inn á sér tunguna og segja svona "blelö-blelö-blelö" (þetta er eiginlega besta hljóðskriftin sem ég næ að gera úr þessum hljóðum, þið skiljið hvað ég á við.)  AAAAlgjör dúlla!!!  Hún var í fanginu á mér í dag og teygði sig í átt að glugganum og sagði alltaf deddaa, dedda.. í sífellu og ég bara -jájá, deddaaa, eitthvað.  Svo leit ég á það sem hún var að benda á og.. ahhh, mamma bara hlustar ekki á kláru stelpuna sína!!! Hún var að sjálfsögðu að biðja um snudduna sína sem hún sá uppí glugganum og skríkti alveg þegar ég teygði mig eftir henni.  Hún er svo mikill snilli þessi skotta mín. Svo til alltaf þegar ég segi Jæja þá heyrist strax á eftir í minni "jajaa"  Hann er ævintýralega skemmtilegur þessi tími þegar svo margt kemur hjá þessum krílum.  Að byrja að labba, tala, hlæja með okkur hinum, sem hún gerir iðulega þegar við erum að segja eitthvað fyndið, o.s.frv.

En jajaaa held þetta sé bara orðið gott í bili Tounge.

Nokkrar myndir sem ég tók í gær af haustinu læt ég fylgja með svona í lokin auk nokkurra mynda af systkinunum fallegu. 

Út um stofugluggannIMG_0389 copyVið húsið okkarKaupmannahöfnKaupmannahöfn IIKaupmannahöfn IIIÁ leið á vöggustofunaÁ leið á vöggustofuna IIÁ leið á vöggustofuna IIIÞreytt lítil stelpaMeð stórabróður, nýkomin úr baðiDugleg að k*** í klósettið :)Heldur mömmu við efnið

 

 

 


Breyttur heimur

 Veðrið er svo yndislegt núna að ég trúi því nú bara varla (nú frekar en fyrr) að það sé 14. október.  Á reyndar að fara að rigna á morgun svo við Lóa ætlum að hittast í dag og taka nokkrar fallegar haustmyndir enda eru trén núna svo falleg í haustlitunum að maður má nú eiginlega ekki láta það fara til spillis.  Annars ljúga veðurfræðingar hérna meira en heima (sbr. lagið hans Bogomil) svo á þá er ekkert að treysta hvað spárnar varðar.  Svo oft búið að spá grenjandi rigningu sem svo kemur ekki, sem betur fer náttúrulega, segi það ekki Joyful.

Eysteinn sagði afskaplega heimspekilega við mig í gær "Mamma heimurinn hefur breyst svo mikið!"  "Nú?" segi ég, "já, Ronaldinho er kominn til AC Milan!"Gasp  Já það er rétt.. heimurinn hefur breyst afskaplega mikið Cool

Annars var soðningin afskaplega góð sem við fengum okkur í gær og ég vissi ekki að eitt barn gæti verið svona botnlaust, Jódís Guðrún gargaði ef við vorum ekki stanslaust að moka upp í hana og það var ekki séns að reyna að lauma upp í sig bita og bita á meðan.  Hún hesthúsaði heilum disk af stöppuðum fiski í kartöflum og smjöri og Halldór var farinn að gefa henni af sínum fiski til að nágrannarnir héldu ekki að við værum að pína barnið.  Hún er farin að verða stöðugri og stöðugri, stendur bara út á miðju gólfi og tekur svo kannski 2-3 skref, maður sér hreinlega dagamun hjá henni hvað þetta varðar.  Enda töluðu fóstrurnar einmitt um það í gær við mig.  Svo er foreldrafundur á vöggustofunni í næstu viku og það verður gaman að sjá hvað sagt verður um hana.

Jæja, gott í bili, ætla að fara að finna til myndavélina og svona til að taka með niður í bæ.

 


Sunnudagur í október

Tókum daginn í dag bara í rólegheitum, fengum símtal að heiman frá tengdamömmu fyrir hádegi sem var náttúrulega bara yndislegt eins og alltaf Joyful.  

Það er hreint ótrúlegt hvað veðrið hérna er búið að vera yndislegt.  Bara tæplega 15 stiga hiti og sól og notalegt.  Fólk var bara á peysunni úti og það í miðjum októbermánuði. Sigrún og Andy buðu okkur svo seinnipartinn í kaffi og vöfflur til sín og ohhh, ég fyllist alltaf öfund þegar ég kem til þeirra (samt bara svona góðri öfund sko Tounge) þau eiga svooo fallega íbúð á svo fullkomnum stað.  Þetta var alveg ofsalega notalegt, eins og alltaf, og sátum við bara að spjalli í góðan tíma.  Jódís Guðrún naut sín í botn við að dreifa legókubbunum vel og vandlega um allt stofugólf og þau verða örugglega stígandi á kubba fram eftir allri vikunni.  Eins og það er nú alltaf notalegt Pinch.  Á heimleiðinni rákumst við á athugasemd á búðarglugga sem ég má til með að deila með ykkur.  Nefnilega í ákveðni sinni og tilætlunarsemi eru Danir svo kurteisir.  Þetta fannst okkur lýsa því vel.  Ef þetta sést ekki vel má alltaf smella á myndina og stækka hana.  

Tilkynning

 

Pabbi hringdi svo uppúr kvöldmatarleytinu og var auðvitað frábært líka að heyra aðeins í honum.  Nú er stelpan orðin svo góð með það að fara að sofa aftur, maður bara leggur hana og kyssir góða nótt og þá bara veltir hún sér á hliðina með Gutta og Lubba í fanginu og sofnar sér.  Svo nú liggur hún steinsofnuð í rúminu sínu og feðgarnir eru í fótboltaleik í Playstation tölvunni meðan ég pikka eitthvað hérna á tölvuna. Þetta finnst mér afskaplega notaleg stund svona á tölvuöld Cool.

Annars erum við nú að róast yfir öllu ástandinu og finnum að þessi þráhyggja fyrir æsifréttum að heiman fer dalandi sem er mjög gott og svo sem afskaplega lítið sem við getum gert svo það er til lítils að vera eitthvað að missa sig yfir þessu öllu.  Nú vonum við bara að ástandið fari batnandi í vikunni og ef það dregst eitthvað á langinn þá eigum við allavega afskaplega góða að.  Ástarþakkir fyrir það.  Við kunnum virkilega að meta allt sem þið gerið fyrir okkur Blush (þessi kall á að sýna hversu auðmjúk við erum).

 

Pabbi sendi mér einn góðan sem ég ætla að láta fylgja með svona í lokin:

 

An American said: 
"We have George Bush, Stevie Wonder, Bob Hope and Johnny Cash."

 The Icelander replied: 
"We have Geir Haarde, no Wonder, no Hope and no Cash."

Ágætt að gera bara grín að þessu öllu Tounge

Knús til ykkar allra.

 

 


Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband