Stórstjörnur til Köben

Þessa dagana eru að hrúgast inn stórstjörnurnar til Kaupmannahafnar vegna þess að á föstudag verður skorið úr um hvaða borg heldur ólympíuleikana árið 2016.  Valið stendur milli Tokyo, Madrid, Rio de Janero og Chicago.  Þó er talið að raunverulega valið liggi milli Rio og Chicago.  Sendinefndir frá löndunum hafa verið að koma undanfarna daga til að reyna að sannfæra þá 106 einstaklinga sem í nefndinni eru um að þeirra borg sé hæfust.  Hlauparinn Michael Johnson, Pelé fótboltastjarna og fleiri flottar íþróttastjörnur komu í dag og er von á Oprah Winfrey og First Lady, Michelle Obama, á morgun auk enn fleiri íþróttastjarna.  Sjálfur Barack Obama stoppar svo í heila fimm tíma á föstudaginn til að leggja sitt lóð á vogaskálarnar við að reyna að koma Chicago inn.  Fréttirnar hafa sem sé ekki snúist um neitt annað undanfarna daga.  Það er svo gaman að sjá hvað Danmörk er lítil og minnir mig svo mikið á Ísland.  Allir svo stoltir yfir að fá fræga fólkið til Köben .

Af okkur fjölskyldunni er annars allt gott að frétta 

Mánudagur til mikils notalegheits, með kertum svona í slagviðrinu :)

Nú skilst mér að sé svona ljómandi fínt veður á Íslandi með sól í heiði.  Enda passar það ágætlega.  Hér er byrjað að rigna .  Reyndar er nú erfitt að ætla að vera að kvarta, þó það sé tekið að hausta þá erum við nú búin að fá mjög gott veður þannig að hægt hefur verið með góðu móti að sitja úti og drekka kaffibollann sinn .  

Við foreldrarnir ætluðum að sjá fótboltaleik hjá liðinu hans Eysteins á laugardagsmorgun en þá mættu andstæðingarnir ekki svo við horfðum bara á æfingu.  Honum gengur afskaplega vel, eins og ég hef minnst á áður og eru þjálfararnir hæstánægðir með hann þar sem hann er kattliðugur og duglegur að fórna sér fyrir boltann.  Við vorum líka þrælmontin af honum þegar við sáum hvað hann er góður.  Það er greinilega þónokkur metnaður í liðinu og strákarnir bara mjög góðir miðað við aldur.  Seinnipart laugardagsins tókum við svo strætó til Einars og Mörtu sem fer framhjá Ikea.  Þar stoppaði hann í dágóða stund og var mér litið yfir götuna, á stoppið hinum megin götunnar, þar sem ég sá gamla kórstjórann okkar Jón Inga ásamt Eddu konunni sinni, Simma syni sínum og (meintri) kærustu hans.  Við Halldór veifuðum eins og við ættum lífið að leysa en þau voru svo upptekin af því að spjalla saman og sú eina sem tók eftir okkur var (meint) kærastan, sem við þekkjum ekkert og hún hefur haldið að við værum eitthvað geðveik þarna.  Á endanum hefur hún þó sagt eitthvað því þau litu við og tóku eftir okkur og veifuðu hlæjandi tilbaka .

Við fengum svona líka ljómandi fínt lambalæri með öllu tilheyrandi hjá Einari og Mörtu og okkur til mikillar undrunar var þetta Nýsjálenskt lambalæri sem smakkaðist svona líka afbragðs vel.  Þetta var bara ofsalega gaman en við þurftum að fara um níu leytið, bæði vegna stelpunnar og eins vegna þess að Halldór var að fara að vinna kl. átta morguninn eftir.  Hann var farinn þegar ég kom á fætur og kom ekki heim fyrr en á miðnætti tilbaka, rétt þannig að hann náði síðustu strætóferðum fyrir nóttina.  Hann fór svo aftur í morgun.  Nóg að gera .

Ég hjólaði með Jódísi á vöggustofuna í slagviðrinu og voru þau inni vegna veðursins, en þó á leið út í göngutúr þegar okkur bar að.  Það er svo annar leikur hjá Eysteini í dag, nú á Parken en ég efast um að við förum enda bíllaus og fleiri leikir á KFUM vellinum framundan .  

Halldór er orðinn ansi spenntur að fljúga heim næsta sunnudag og væri ég sko alveg til í að vera að fara með honum .  Það verður þó nóg að gera hjá honum að koma íbúðinni í stand en þetta á að ganga allt saman upp með hjálp góðra manna, sem mér skilst að hafi boðið fram aðstoð sína .

Læt þetta duga að sinni,

bless í bili! 

Allt í góðu!

Já, það flæddi svona skemmtilega um allt gólf og niður í kjallara íbúðarinnar okkar í Stórholtinu og þá var ég nú fegin að við höfðum þessar líka fínu tryggingar.  Allt á að vera tryggt eins vel og hægt er og Halldór er að fara til Íslands á sunnudaginn eftir viku og ætlar að leggja nýtt parket og gera íbúðina klára til að leigja út.  Eysteinn alltaf jafn glaður í skólanum og fótboltanum, þeir eru nú ekki enn farnir að æfa aftur í hljómsveitinni en hann er alltaf á höttunum eftir góðu lagi á prógrammið þeirra.  Hann hefur fengið viðurnefnið Quick-stein í fótboltaliðinu þar sem hann er svo snöggur og góður í markinu 

Jódís Guðrún fékk einhverja pest í sig um síðustu helgi sem hún hristi nú af sér og er orðin hress.  Kalli vinur kom frá Færeyjum í dag, millilenti í Kaupmannahöfn á leið sinni til Malaga á Spáni þar sem hann er að fara á olíumálunarnámskeið í fjallaþorpi nálægt, í einhverja viku, 10 daga.  Hann átti rúmlega 2ja tíma stopp hérna svo við Halldór hittum á hann í flugstöðinni sem var alveg rosalega gaman .  Halldór hefur alveg hreint vitlaust að gera í vinnu, sem er bara alveg frábært!!  Og meira að segja svo að hann ákvað að afþakka vinnu á morgun og taka einn dag frí þar sem hann hefur unnið rúma viku og fer að vinna strax á sunnudaginn og út næstu viku þar til daginn sem hann fer heim.  En það var líka vegna þess að Einar og Marta voru búin að bjóða okkur í lambalæri á morgun og við farin að hlakka voða voða til .

Annars erum við bara í ,,god humør" en...

...hvað er að Skagamönnum??!  Var Dabbi virkilega fýsilegasti kosturinn fyrir Moggann þegar þeir eru að segja upp tugi manna, á það að hjálpa núna þegar hann er einn umdeildasti maðurinn á landinu og þá sér í lagi í tengslum við bankahrunið?  

Nú er ég bara svo aldeilis hissa!  

Hrabba

Í sumar kom í heimsókn til okkar kisa á hverjum degi, stundum nokkrum sinnum á dag.  Fyrst áttum við erfitt með að greina hana frá kettinum hans Steffens, sem ég hef áður skrifað um og við pössum fyrir hann ,,en gang i mellem", því hún var kolsvört eins og hann.  En við þekktum hana þó fljótlega á því að hún var mun grennri og sísvöng.  Borðaði hreinlega hvað sem var.  Fyrst fékk hún nú bara aukapylsuna sem var eftir á grillinu eða kartöfluna sem datt á jörðina en svo fórum við að gefa morgunmat þegar við settumst út í sólina með morgunkaffið.  Það var greinilegt að hún fékk ekki að borða annars staðar en einnig nokkuð augljóst að hún var, eða hafði verið, gæludýr því hún var svo gæf.  

Það var náttúrulega ekki hægt að hafa hana nafnlausa og þar sem hún hafði enga ól vissum við ekkert hvaða nafn eigendur hennar höfðu gefið henni svo við ákváðum að finna fallegt og þjált nafn á hana.  Við vorum svolitla stund að velta nöfnum upp sem pössuðu við hana... Tinna.. neei, Kolla... neeei, Hrafntinna... hmm... neea.. Hrafnhildur!! Já, Hrafnhildur skyldi hún heita, eitthvað sem Daninn ætti auðvelt með.  En af því að Hrafnhildur er svo langt nafn þá ákváðum við að gefa henni gælunafnið Hrabba.  Á innan við degi var hún farin að hlýða nafninu sínu og hlaupa til okkar þegar við kölluðum á hana.  Greinilegt að henni líkaði nafnið.  Jódís var ekki lengi að ná nafninu og kallaði við hvert tækifæri ,,Jabbaaaa!"  Og kisa hlýddi.  Einn dag hætti hún bara að koma, líklega farin til feðra sinna en Jódís sá aldrei muninn á Hröbbu og kettinum hans Steffen þannig að hún kallar hann alltaf bara Hröbbu (eða Jöbbu) þegar hann skýst framhjá henni og hún er enn svolítið hissa að hann skuli ekki vilja leyfa henni að klappa sér eins og Hrabba gerði alltaf.  Í morgun klifraði hún svo upp í rúm til okkar og fór út í glugga þar sem hún kallaði fullum hálsi út ,,Jabbaaaaaa!!!  Jabbaaaaa!!!.. Jaaaabbaaaaa!"  Við hin, sem vitum að kötturinn hans Steffen heitir ekki Hrabba, köllum hann bara Cat Stevens.

Jódís Guðrún 2ja ára

Í gær var sem sagt komið eitt ár síðan við héldum upp á afmælið hennar Jódísar Guðrúnar úti í garði í ofsalega góðu veðri.  Við ákváðum að endurtaka leikinn og buðum því til afmælisveislu á sunnudaginn.  Hentar svona betur en mánudagurinn til slíkra gjörninga .  Til veislu komu Lóa og Þröstur, Sigrún og Andý, Einar og Marta og Pétur og Tanja Ósk.  Við byrjuðum úti í garði, það var reyndar búið að hóta rigningu á okkur allan daginn en enn var ekkert farið að bóla á henni.  Okkur leist samt ekkert á skýjabakka sem var að færast nær en ákváðum þó að láta hann ekkert á okkur fá og hófum veisluna.  Við vorum þó rétt búin að renna niður fyrstu bitunum þegar fór að rigna vel á okkur en vel þjálfað teymið náði að koma öllu innfyrir á innan við mínútu.  Veislan hélt því áfram innandyra en við horfðum eiginlega löngunaraugum út því þetta var bara smá skúr og sólin glennti sig eiginlega allan tímann og vel á eftir.  Eftir að við höfðum fengið okkur í gogginn ákváðum við því að fara út og sátum þar í góða stund, Sigrún og Andý fóru þó fljótlega.  

Við vorum bara alveg alsæl með daginn og daman með gjafirnar sínar sem voru hver annarri glæsilegri.  Hún var þó farin að fá eitthvað í magann þegar leið á daginn, þó ekki af matnum því hún fékk sér aðallega bara skinkuhorn sem ég bakaði handa okkur og kökurnar borðaði ekki mikið.  Eysteinn kom heim úr fótboltamóti með gullmetalíu sem liðið hans vann um helgina og Eysteinn Aron skoraði hvorki meira né minna en sjálft gull-markið.  Markið sem réð úrslitum um það hvort þeir fengju silfur eða gull.  Hann var því freeekar ánægður með sig, enda orðinn framherji í liðinu og talinn mjög góður sem slíkur.  Hann hefur náttúrulega bara æft fótbolta í tæpar tvær vikur og hingað til hefur hann verið hrifnastur af markinu.  En ekki lengur! 

En í gær voru sem sagt bæði börnin heima, Eysteinn með hita og rosalegt kvef eftir helgina, auk þess sem einhver eyrnabólga hefur náð að læðast með og Jódís Guðrún enn með í maganum svo ekki var þorandi að fara með hana á vöggustofuna í slíku ásigkomulagi.  Kakan sem ég bakaði fyrir sam,,nemendur" hennar þar mátti því pakkast inn og bíða til dagsins í dag þegar hún var orðin góð og við trakteruðum krakkana og fóstrurnar með köku.  Þær voru hinar ánægðustu með þetta allt saman.  Við Eysteinn kíktum til læknis í gær sem sagði að engin sýking væri í eyranu og var hann orðinn hitalaus í dag svo hann fór bara í skólann.  Tveir afmælispakkar bárust Jódísi í gær, annar frá Jóni og Valgerði, ægilega sætur kjóll og hinn frá ömmu Gurrý sem innihélt fullt af fötum á þá stuttu auk þess sem hún gleymdi sko ekki stóra bróður og pabbanum á heimilinu með fötum nammi og E. Finnsson kokteilsósu .  Já, það var sko mikil hamingja á bænum þegar sá pakki var opnaður, og ekki bara hjá þeirri stuttu sem var ægilega ánægð með báða pakkana, og sagði stórt ,,Vááá!!" þegar hún sá gjafirnar sínar .  Ástarþakkir fyrir hana og okkur öll!!

Veðrið var svo rosalega gott í dag að við ákváðum að smella á grillið nokkrum kjúklingabitum og grænmeti sem var líka svona ljómandi ljúffengt.  Pétur og Tanja Ósk borðuðu með okkur og höfðum við það bara ægilega notalegt saman.  Nú eru þau farin og Jódís farin að sofa og við bara að koma okkur í ró eftir hreint dásamlegan dag.  Eysteinn Aron getur líka vel við unað eftir að hafa fengið legghlífar og sitthvað fleira fyrir fótboltann.  Nú er honum ekkert að ,,landbúnaði" að fara að skora fleiri mörk .  Halldór er búinn í Tívolíinu en er þó kominn með nokkur aukaverkefni þar auk þess sem hreinlega frussast inn aukavinnan hjá Show Crue svo hann var voða feginn að fá frí í dag þar sem það er fyrsti frídagurinn hans í viku og hann verður að vinna áfram út vikuna og fær svo dag eða tvo í fríi og svo aftur að vinna.  Frábært alveg!  Nú hlýtur að fara að detta eitthvað inn hjá mér þar sem fyrstu umsóknarfrestir voru að renna út núna í síðustu viku og byrjun þessarar og svo áfram.  Reyndar eru þeir ægilega duglegir að gefa sér tíma til að fara yfir umsóknir.  Ég held allavega ótrauð áfram að sækja um enda um aðeins auðugri garð að gresja hér en á Íslandi hvað atvinnumöguleika varðar .

En svona rétt í lokin ætla ég að smella nokkrum myndum af afmæliskaffinu- og afmælisbarninu.