Þannig er nú það :)

Við vöknuðum við það um miðja aðfararnótt fimmtudags við það að stelpan var voða pirruð og skrýtin og þá orðin funheit.  Ég mældi hana og var hún þá komin með tæplega 40 stiga hita.  Hún var voða slöpp á fimmtudeginum en hress með 39 stiga hita á föstudeginum.  Á laugardeginum var hún ennþá með hita en við ákváðum samt að fá til okkar Pétur & Tönju Ósk og Einar & Mörtu og grilla saman.  Það var afskaplega gaman og skemmtilegt og hressandi.  Halldór var líka búinn frekar snemma og kominn heim um átta leytið.  Eysteinn fór í partý til Jacobs vinar síns þar sem átti að vera myndakvöld og nammiát og hann gisti þar um nóttina svo Einar og Marta ákváðu að nýta tækifærið og nýttu gistiaðstöðuna.  Ég vaknaði með stelpunni á sunnudagsmorgninum og ákvað þá að baka bara þessar líka dýrindis gulrótarbollur sem ég bar svo á borð úti ásamt öðrum kræsingum og kaffi þegar hin voru vöknuð.  Það var svo rosalega gott veðrið að við héldum varla við í sólinni.  Þau fóru síðan um það leyti sem við lögðum stelpuna miðdegislúrinn sinn svo það passaði akkúrat að hjúfra okkur fyrir framan sjónvarpið og horfa á Marley and Me.  Þrælgóð mynd .

Halldór er búinn að vera svo duglegur að sækja myndir að við höfum ekki undan að horfa á bíómyndir, endilega bendið á góða mynd sem við getum sótt (á netið).  

Eysteinn byrjaði svo dansvikuna í skólanum í morgun sem reyndar var haldin í skóla niður á Nörrebro.  Ég fór á fund hjá Jobcenter vegna atvinnuleitar og vildi svo skemmtilega til að við tókum sama strætó heim, þó hann tæki ekkert eftir mér .  Ég náði þó að ,,hæja" hann þegar hann steig út úr strætónum  ásamt Jacobi stoppinu á undan mér.  

Jódís Guðrún er enn ekki orðin hitalaus þó hress sé svo við ætlum að sjá hvort hún nær þessu ekki úr sér á morgun.

Í þessum skrifuðu orðum erum við að horfa á þátt um eldgos á Íslandi á DR1.  Mjög skemmtilegt :)

Ætla að fara að horfa á það!

Gott að sinni

Bless í bili! 

Tívolíferð

Við vorum búin að ákveða það að eiga saman einn skemmtidag áður en Eysteinn byrjaði aftur í skólanum.  Við ákváðum að nota tækifærið og fara í Tívolí meðan stelpan væri á vöggustofunni til að geta leyft Eysteini að eiga mömmu og pabbatíma aleinn.  Þar sem skólinn byrjaði í dag hjá Eysteini ákváðum við að fara í gær og vorum mætt í Tívolíið fljótlega eftir að opnaði.  Þá þegar voru margir komnir inn en þó ekki allt of margir.  Ég lét plata mig í rússíbana, þann sama og við Siggi fórum svo oft í fyrir 23 árum síðan (VÁ!!!! ) ef ég man rétt náðum við einu sinni, þegar lítið var að gera, að fara í 13 ferðir samfelldar... en það var ÞÁ!  Núna hélt ég að ég myndi fá hjartaáfall við hverja litla þúst sem við renndum okkur yfir og var ég svo ólýsanlega fegin þegar ég staulaðist út úr tækinu að ég skildi með engu móti hvernig ég hefði nokkurn tímann geta farið í 13 ferðir samfellt á sínum tíma.  Það var ÞÁ!  Við fórum í hin og þessi tæki og ég sat hjá þegar þeir feðgar fóru í 100 metra háar rólurnar.  Ég hins vegar vildi endilega fara í tæki sem svipaði til Töfrateppisins á sínum tíma (fyrir þetta 23 árum síðan) því ég mundi að það hafði verið svo óskaplega skemmtilegt.  Það var ÞÁ!  Ég hélt ég myndi deyja... ef rússíbaninn var slæmur þá var þetta pynting.  Ég var orðin lömuð undir það síðasta, innyflin löngu orðin úthverf og doðinn í útlimum farinn að snúast upp í andhverfu sína.. ef það er hægt.  Guð minn góður.. hvað var ég að spá!!!   Eftir það voru það bátasiglingar og barnarússíbanar!

Pétur og Tanja Ósk komu svo um þrjú leytið en við höfðum boðið þeim að koma og gáfum þeim sitthvorn túrpassann.  Tanja Ósk fílaði sig heldur betur, fannst þetta meiriháttar skemmtilegt og fékk sko ekki nóg.  Halldór fór svo og sótti Jódísi Guðrúnu á vöggustofuna og við fórum í nokkur tæki eftir það.  Við enduðum svo daginn á að hlusta á Stórsveitina spila djazz í pavilioninu og taka einn rúnt með strætólestinni um Tívolíið.  Alveg hreint ljómandi endir á frábærum degi.  Það var þreytt fjölskylda sem steig inn um heimilisdyrnar upp úr klukkan hálf níu.  Sú stutta var sko ekki lengi að sofna.

 

Eysteinn Aron byrjaði svo fyrsta skóladaginn í dag og var bara hinn spenntasti í morgun að byrja og hitta vini sína.  Hann var líka alsæll með daginn, fór á fótboltaprufu með Andersi og Jacobi.  Ægilegt stuð! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

En af hverju skyldi sú stutta hafa sett upp þennan líka skelfingarsvip?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var nefnilega þannig að þegar við komum heim eftir að hafa sótt Jódísi Guðrúnu á vöggustofuna í dag var Halldór í myndastuði að taka myndir af blómum og býflugum en þá tók sú stutta eftir risastórum og ljótum snigli á jörðinni.  Henni stóð sko EKKI á sama!

Viðbót: Dagsetningarnar á myndunum eru ekki réttar.  Þar á að standa 11.08.2009 

Týndi sonurinn endurheimtur

Við vorum farin að sakna frumburðarins ansi mikið þegar loksins kom að því að hann skyldi fljúga heim í faðm foreldra og lítillar systur sem undanfarna daga sagði ,,Eydei!" út í eitt.  Halldór var frekar svekktur að komast ekki með að sækja hann þar sem hann þurfti að halda til vinnu rétt um það leyti sem við mæðgur héldum á flugvöllinn að taka á móti honum.  Í Metró var þolinmæðin orðin ansi lítil hjá þeirri stuttu sem sagði við fimm síðustu stoppin ,,JÆJAAA!!!" og vildi komast út að hitta bróður sinn.  Ég rakst á gamlan félaga frá Selfossi, Svenna, sem búsettur hefur verið í Kaupmannahöfn undanfarin ár og hef ég ekki séð hann í einhver 10 ár svo það var mjög gaman, en hann var á leið til Íslands í frí.  

Eysteinn kom alsæll eftir ferðina enda hafði ekkert vesen verið núna og hann lent við hlið bráðskemmtilegrar konu sem spjallaði heilmikið við hann.  Það var því allt annað upplitið á honum núna en þegar hann flaug til Íslands þar sem allt fór í klúður hjá Icelandair og fylgdinni.  En sem sagt, þarna urðu fagnaðarfundir, eins og gefur að skilja, og ég fór bara næstum því að skæla þegar ég faðmaði stóra strákinn minn að mér.  Ég var svo sannarlega farin að sakna hans og telja niður dagana þar til að hann kæmi aftur en ég áttaði mig samt ekki á því hversu mikið það var fyrr en ég vafði hann örmum og knúskyssti hann.  Hann kom klyfjaður góseni frá Íslandi og Jódís Guðrún var heldur betur ánægð með dúkkuna sem þau Eysteinn og amma Gurrý höfðu valið handa henni og er hún búin að vera með hana í fanginu meira og minna.  Kötturinn sló líka alveg í gegn en hann syngur ,,Mjá mjá..." alveg heilt lag og dillar sér með.  Hún heillaðist að sjálfsögðu að því og ég hugsaði með mér að Gurrý hefði þarna verið sniðug að losa sig við köttinn sem raulað hefur á hana undanfarin ár við gríðarlegan fögnuð krakkanna.. en minnkandi fögnuð fullorðinna  .  Hún dýrkar hann!

Ég er núna búin að vera að sækja um fullt af störfum hérna en flest eru þau með umsóknarfrest til miðs eða enda mánaðar svo ég krosslegg bara fingur um það að ég fái fullt af atvinnuviðtölum að fara í von bráðar.  Ég fékk nefnilega vægt taugaáfall þegar ég fór að skoða atvinnuauglýsingarnar á Íslandi.  Hjá Capacent voru auglýst þrjú störf, þar af eitt á Akureyri og tvö fyrir hugbúnaðarfræðinga.  Á Vinnu.is voru kannski um 50 störf í heildina og álíka hjá Job.is.  Þetta sem hafa verið aðal atvinnuauglýsingasíðurnar og yfirleitt verið með fleiri hundruð störf.  Maður fer nú bara næstum því að skæla af vonleysi.  Hér er hins vegar ágætt framboð af störfum og nú er bara að vona að ég fái eitthvað spennandi og ögrandi starf svo ég þurfi ekki að fara að minnka kröfurnar .  Ég er þó fyllilega raunsæ og veit að ég get vel þurft að gera það.  

En ástæðan fyrir því að ég var að skrifa um þetta er sem sagt sú að ég fór í klippingu í dag til að reyna að vera ægilega fín og flott þegar ég verð kölluð í öll atvinnuviðtölin.  Þá þýðir nú lítið að vera með Marilyn Monroe -bimbóblondí hár í tagli.  Í samtali við Pétur kom það í ljós að vinkona systur hans vinnur á stofu í Nørrebro og mér fannst það alveg tilvalið þar sem ég hvorki þekki neinn klippara hérna né er langt að fara.  Hann hafði því samband við hana og ég pantaði svo tíma hjá henni.  Pétur sagði mér að þær væru tvær íslenskar á stofunni sem reyndist nú ekki alveg rétt.  Því þegar ég kom var íslenska töluð víða og í ljós kom að þau eru sem sagt 9 sem vinna á stofunni.  Þ.e. eigandinn og einn lærlingur sem eru Danir.  Restin eru Íslendingar .  Ég fékk meira að segja Séð og Heyrt til að skoða meðan ég beið.  Og þar komst ég einnig að hvað orðið hafði um Ævar Østerby... jú nefnilega, hann vinnur þarna!  Ég kannaðist strax við hann (áður en ég vissi að aaallir þarna væru Íslendingar) en við byrjuðum að tala saman á dönsku.  Seinna spurði hann mig svo hvort ég væri ekki frá Selfossi .  Lítill heimurinn!  En sem sagt, hún klippti mig alveg hrikalega smart og setti dekkri strípur í hárið svo nú er ég farin að verða eðlilegri um hausinn.  Þó er ég enn mjög ljós enda verður að taka þetta í skrefum svo hárið á mér verði nú ekki grænt .  Ég er alsæl með þetta.  Auk þess sem nú er ég búin að finna mér stofu og klippara sem er svona líka ánægð með og þar sem maður getur lesið Séð og Heyrt í Danmörku, um íslenska þotuliðið en ekki danska kóngafólkið .

Annars er búið að vera svo heitt á okkur núna og steikjandi sól og grey Jódís Guðrún, sem erfði heitfengi ömmu nöfnu sinnar hinnar síðari, er rennandi sveitt allan daginn, meira að segja þegar ég er nýbúin að taka hana upp úr baðinu á kvöldin (já og þurrka henni auðvitað!!! ha ha ha!).  Við ætluðum að fara og kaupa viftu í dag til að geta allavega haft á sér meðan maður er að sofna en það gleymdist svo við förum pottþétt í það á morgun.  Nú er klukkan t.d. orðin rúmlega hálf ellefu hjá mér  og dimmt úti en samt er svooo heitt hérna inni og allir gluggar þó opnir upp á gátt.  Það bara bærist ekki hár á höfði.  Þeir eru nú eitthvað að hóta okkur rigningu á mánudag-þriðjudag, en það er svo langt þangað til að það er ekkert að marka strax  annars á bara að vera svona dásemdarveður áfram.  Aaaaalgjört æði!!

Já og eitt í lokin:

Ég skil ekki alveg hvernig þeir velja fréttirnar frá Íslandi hérna í Danmörku.  Stundum finnst mér svo margt merkilegt vera að gerast heima sem ekkert er skrifað um hér og ekkert kemur um í sjónvarpsfréttum.  En þeim fannst það merkileg björgunin á steypireyðinni í vikunni að sú frétt var sýnd á ,,prime time" þar sem björgunin var sýnd og viðtalið við löggumanninn sem sagði frá því að steypireyðurin hefði vinkað bless með sporðinum.  Þeim þótti þetta svo lítil frétt á Vísi.is að þeir birtu hana ekki einu sinni.

Gott að sinni

Bless í bili! 

Helgin og tennurnar

Alberta og dætur hennar, Amelía og Andrea, komu til okkar á föstudagsmorgun og við fórum sem leið lá niður í Kristjaníu til að sýna börnunum mismunandi menningarheima... en þó aðallega til að kaupa buxurnar sem ég hafði séð þegar við skruppum þangað um daginn.  Baaara fallegar .  Við settumst fyrir utan kaffihús þar og fengum okkur kaffi í yndislegu veðri og höfðum það notalegt.  Halldór og Amelía elduðu svo fyrir okkur þessa líka frábæru pizzu í kvöldmatinn og var það ákveðið að Amelía skyldi verða kölluð til næst þegar við héldum pizzuveislu, enda tókst henni með eindæmum vel upp að raða á pizzuna .Þær fóru síðan heim, mæðgurnar, rétt eftir hádegi, en þær höfðu verið svo heppnar að fá far með vinkonu Albertu fram og tilbaka frá Horsens. 

Pétur Steinsen var mættur um eftirmiðdaginn með kjúklingabringur á nýja grillið sem Halldór var þá nýbúinn að fjárfesta í.  Þetta líka fína kúlugrill .  Okkur fannst ekki hægt að vera alltaf að fá lánað nágrannagrillið þegar við vorum að grilla svona fimm sinnum meira en þau sjálf .  Þetta varð hinn bragðbesti matur, grillaðar kjúklingabringur og gráðostafylltir sveppir og paprikur.  Jiiiiminn eini hvað það er gott!!!!

Í kvöldmatnum í gær tókum við svo eftir því að sú stutta er looooksins komin með tennur sitthvorum megin við neðri framtennurnar.  Já, fyrst tókum við eftir annarri, sem hefur greinilega komið upp í fyrradag eða daginn þar áður, svo tókum við eftir hinni sem var ögn minni og gæti hreinlega hafa sprungið fyrir henni bara í gær.  Svo heildar tannafjöldi hjá Jódísi Guðrúnu er því núna orðinn 12    Gott að vera búin að ná tylftinni fyrir annan afmælisdaginn .

Já, það fer nú óðum að styttast í hann og mér þykir hreint með ólíkindum að við séum búin að vera hérna bráðum í heilt ár!  Ég bara kemst ekki yfir það hvað tíminn er fljótur að líða.   

Annars fórum við í hjólatúr í gærkvöld eftir matinn, það var svo frábært veður og við ákváðum að hjóla hérna aðeins um hverfið bak við skólann hans Eysteins.  Þar er líka svona hjólastígur inn í trjágöngum rétt við íþróttasvæði og þar eru mjög falleg einbýlishús sem við vorum að láta okkur dreyma um.  Þetta er nú bara hreint ótrúlega skemmtilegt hverfi sem við búum í hérna og nóg af fallegu grænu umhverfi, við sáum það.  En það var svoooo mikið af fólki úti að hjóla, skokka eða bara í göngutúr að það var vart þverfótað fyrir þeim.  Ég hef bara aldrei séð svona mikið af fólki áður í hverfinu, enda var veðrið, eins og fyrr segir, hreint yndislegt og við bara á bolnum að hjóla.

Oooog svo er drengurinn minn að koma heim á morgun!!! Ég er farin að hlakka svooo til að sjá hann og knúsa að ég get bara ekki beðið!  Einn mánuður er fullmikið fyrir móðurhjartað og alveg á mörkum þess að vera þolanlegt.  Vá hvað ég hlakka til að fá drenginn minn heim! 

Gott að sinni,

Bless í bili! 

Loksins loksins blogg!!!

Jæja, loksins læt ég verða af því að blogga.  Ég biðst forláts á þögn minni 

Íslandsferðin var alveg meiriháttar og ofsalega gaman á báðum ættarmótunum.  Þetta var reyndar fullmikill sprengur og hefði verið frábært að hafa eina viku til að ná að slaka aðeins á, en þetta var hreint frábært samt sem áður . 

Síðan við dömurnar komum aftur tilbaka er náttúrulega búið að gerast heilmikið.  Halldór var reyndar nýbyrjaður í sumarfríi svo við tókum fyrstu vikuna bara í frí.  Stelpan átti enn tvær vikur eftir af sínu fríi svo við litla fjölskyldan -án Eysteins því hann hittum við mæðgurnar á Íslandi áður en við komum aftur út til Köben- nutum þess að vera saman í fríinu okkar.  Sonja vinkona okkar frá Finnlandi hafði samband við okkur þar sem hún og mamma hennar voru í Kaupmannahöfn í borgarferð svo við hittum þær niðri í bæ og buðum þeim svo að koma til okkar í kvöldmat svo hún gæti hitt Steinsen líka þar sem hann hafði ekki haft tækifæri til þess fyrr um daginn.  Þetta var hin skemmtilegasta kvöldstund, Pétur, mamma hans og Tanja Ósk, dóttir Péturs, komu öll og ,,hygguðu sig" saman með okkur.  

Sunnudaginn eftir buðu Pétur og Ella (mamma hans) okkur í bröns heim til Péturs og eyddum við öllum deginum þar í dásamlegu veðri, trakteruð með æðislegum mat og drykk í yndislegum félagsskap.  Við komum ekki heim fyrr en rúmlega tíu um kvöldið eftir meiriháttar dag.

Nú!

Jódís Guðrún byrjaði svo á vöggustofunni aftur á mánudaginn í síðustu viku og þegar við mættum í garðinn hljóp hún strax að vegasaltinu og mátti ekkert vera að því að kveðja mig.  Ég þurfti sko ekki að hafa neinar áhyggjur af neinni aðlögun þar, greinilega alsæl með að vera komin aftur í krakkahópinn og leiktækin .

Þessi vika hefur svo verið undirlögð af atvinnu-vinnu.  Það er nú meiri vinnan.  Ég er búin að vera á fullu að gera ferilskrá og sækja um vinnu og þ.h.  Mamma Péturs er farin aftur heim og Tanja Ósk byrjar ekki á frístundarheimilinu fyrr en á mánudaginn næsta svo þau hafa haldið mikið til hjá okkur og veitt okkur góðan félagsskap .  The more the merrier!

Alberta vinkona mín, sem vann með mér í Arkform, er svo að koma til okkar á morgun ásamt tveimur dætrum hennar.  Hún er við nám í byggingafræði í Horsens svo þær ætla að kíkja á okkur og gista eina nótt.  Það verður voða gaman . 

Ég er komin í gang núna, svo nú skal ég vera svolítið dugleg að blogga ... ég hugsa samt að ég bloggi ekki fyrr en eftir helgi vegna gestanna .

Bless í bili! 

Heitt!!!

Það er bara svo heitt!!! Úfff 

Komum heim í fyrramálið!

Svo sem ekkert meira um það að segja 

Sjáumst! 

Mánudagar koma og fara, koma og fara...

Það er nú svo sem ekkert stórkostulegt búið að vera á seyði hér undanfarna daga.  Við fórum reyndar mæðgurnar á 17. júní gleði Íslendingafélagsins í Kaupmannahöfn þann 20. júní.. á laugardaginn .  Við urðum náttúrulega að fá örfá rigningardropa á okkur, bara svona til að poppa upp stemmninguna fyrir deginum en annars var dásamlegt veður, sól og hlýtt.  Hátíðin var haldin á Femøren á Amagerstrand og ég var svo séð að taka með mér pikk-nikk teppi.  Svo eftir að hafa gúffað í mig íískaldri SS pylsu og hlustað á Stöku flytja nokkra vel valda slagara eins og Ísland farsældar Frón og Land míns föður landið mitt og fleira skemmtilegt þá settum við teppið á vel valdan stað og hrúguðum okkur á það, við Lóa, Þröstur, Einar og Marta.  Sigrún og Andy droppuðu einnig við í nokkrar mínútur.  Sandurinn og sjórinn var bara rétt við okkur svo stelpan var ægilega glöð að komast í svona stóran sandkassa.  

Um kvöldið komu svo Einar og Marta heim til okkar því nú ætlaði Marta svo sannarlega að draga mig út á lífið.  Eeen nei, það var bara svo gaman og næs heima að við nenntum ekki út.  Enda sagði ég að með þessu áframhaldi kæmist ég út á Kaupmannahafnar lífið svona um fimmtugt!!  

Í gær komu svo Þröstur og Lóa í mat til okkar og veðrið var svo yndislegt að við gátum setið vel fram á kvöldið úti.  Það var alveg ofsalega gaman og gott.

Börnin eru komin í skólann og vöggustofuna.  Þetta er síðasta skólavikan hjá Eysteini og hann er aaaalsæll.  Við Jódís erum svo að fljúga heim núna á fimmtudaginn og Eysteinn kemur svo 5. júlí.  Halldór verður eftir úti í þetta skiptið.  Við hlökkum hins vegar mikið til að koma heim og hitta alla enda tvö ættarmót framundan . 

25. vika ársins 2009

Við ætluðum að hitta Einar og Mörtu í garði niðri í bæ á sunnudaginn þar sem veðrið var hlýtt og sólin skein þrátt fyrir að það blési örlítið.  Þegar við vorum svo komin á Nørreport fundum við dropa á okkur og fluttum garð-hygge-ð heim til okkar.  Við smelltum pulsum á grillið og höfðum það notalegt fram eftir kvöldi.  Halldór fór snemma í vinnuna í gær svo við hjóluðum bara saman með stelpuna á vöggustofuna og tókum svo lestina áfram þar sem leiðir skildu á Hovedbanegård þar sem ég hélt áfram til Lóu sem boðið hafði mér í morgunkaffi.  Við höfðum það voða notó hjá henni, hún búin að baka þessar dýrindis brauðbollur og hjónabandssælu og við sátum úti í sólinni hjá henni.  Ég hitti svo Halldór aftur á Hovedbanegård og við sóttum stelpuna svo saman og hjóluðum okkur upp í Søborg að versla.  Kvöldið áður hafði hann fest á hjólið mitt þessa líka fínu körfu sem ég keypti í Fields á föstudaginn svo nú er ég aldeilis orðin vel græjuð.  

Eftir kvöldmat var veðrið enn svo yyyyndislegt að við ákváðum að taka hjólatúr um tvö efstu vötnin.  Það var hreint dásamlegt!!!  Þegar við komum heim ákváðum við að sýna lit og tæma vel úr stóru ruslageymslunni sem er í byggingunni þar sem gámur hafði komið fyrr um daginn.  Þvílíkt sem við vorum dugleg .  Jódís Guðrún græddi líka heilmikið á þessu þar sem Steffen var líka að tæma úr sinni geymslu og fundum við í gámnum þetta líka æðislega snyrtiborð fyrir Jódísi, bleikt með spegli og skúffum sem Soffie, dóttir Steffens, hafði átt og notað fyrir mööörgum árum síðan.  Hún var þetta líka alsæl þegar hún vaknaði í morgun og sá borðið.

Ég vaknaði svo slöpp í morgun svo ég ákvað bara að reyna að sofa það úr mér.. sem gekk vel, ég var öll önnur þegar ég vaknaði um 11 leytið.  Dagurinn gekk bara í rólegheitum fyrir sig og nú er Eysteinn bara að vinna þau verkefni sem dregist höfðu aftur úr hjá honum í náminu því nú fer að koma að lokum skólans.

Jæja, læt þetta duga að sinni,

Bless í bili! 

Fimmtugs afmæli Sigrúnar

Það var fyrir óralöngu síðan að ég fékk boðskort í fimmtugsafmæli Sigrúnar.  Skyndilega og allt í einu er dagurinn runninn upp og við Eysteinn og Jódís héldum niður í Jónshús um þrjúleytið þar sem ég ætlaði að hjálpa Sigrúnu og Andy við undirbúninginn.  Eysteinn passaði stelpuna á meðan við dekkuðum upp borð og gerðum tilbúið fyrir gesti.  Þetta var hið skemmtilegasta afmæli þar sem nokkrir Íslendingar voru meðal gesta en þó mest af dönsku vinafólki þeirra.. ásamt allra þjóða kvikindum .  Stelpan var orðin svolítið pirruð áður en gestirnir komu á því að mamma hefði bara engan tíma til að sinna henni en það fór fljótt þegar snuðið var komið upp í hana og hún var búin að fá að vera í fanginu á mér dágóða stund.  Þá var mín orðin svo brött að ég varla mátti heilsa fólki öðru vísi en hún teygði sig í áttina að því og vildi fá að dvelja í fangi þeirra dálitla stund.  Að sjálfsögðu bræddi hún með því talsvert mörg hjörtu.  Maturinn var bara eins og á flottasta veitingastað með trönuberjamaríneruðum laxi og öðru sjávarfangi í forrétt og nautasteik og alls kyns gúmmulaði í aðalrétt ásamt kökum og ís í eftirrétt.. að ótöldum öllum líkjörunum og víninu sem með fylgdi.  

Halldór kom eftir sýningu en staldraði þó stutt við þar sem við vorum á þönum eftir djarfri dóttur okkar mest allan tímann og Eysteinn hafði farið fyrr heim, smitaður af magapest systur sinnar.  Ég spjallaði við þó nokkra af vinum Sigrúnar og Andý og skemmti mér konunglega.  Þetta var bara hið skemmtilegasta afmæli.  Ég hjálpaði þeim svo að ganga frá á eftir og tók leigubíl heim sem var bara hin skemmtilegasta ferð með góðu spjalli við Kúrda sem endaði á því að þakka mér fyrir ánægilega bílferð .

Sigrún var ansi heppin með veður, enda sól og um 20 stiga hiti í dag þó það blési nokkuð vel.  Ég allavega sór mig í ætt föður míns og svitnaði bara og svitnaði  við undirbúninginn allan.  Það var komin hin fínasta stilla þegar ég fór heim og ég hugsaði með mér að það væri eiginlega með ólíkindum að veðrið hefði verið eins ömurlegt og það var fyrir réttum sólahring síðan.  Skjótt skipast greinilega veður í lofti .

Gott að sinni

Bless í bili! 

Rigningadagurinn mikli!!!

Grey Halldór er búinn að vera fárveikur núna í gær og í dag.  En ,,There is no business like show-business"  svo hann gat að sjálfsögðu ekki tekið sér neitt frí og varð því bara að dópa sig nógu mikið upp svo hann finndi ekki fyrir hitanum, beinverkjunum, slappleikanum og öllu sem þessu fylgir og hefur bara sofið þess á milli.  Eysteinn fór með klúbbnum sínum í Tívolí í gær og kom heim alsæll.  Það var reyndar byrjað að rigna undir kvöldið en það var bara betra að mörgu leyti því þá voru svo fáir í garðinum að engar biðraðir voru í neinum tækjum.  Stelpan var orðin það hress að ég ákvað að fara með hana á vöggustofuna í dag.  Þegar við vorum að fara að sofa var komið sannkallað íslenskt haustveður.  Grenjandi rigning og hávaða rok svo buldi á öllum gluggum.  Við vöknuðum líka við þetta sama veður í morgun og ég hugsaði alvarlega um það að sleppa bara að fara með stelpuna á vöggustofuna.  Ég vissi svo sem að þau yrðu ekki úti í þessu veðri, svo það var ekki ástæðan, heldur hreinlega að ég nennti bara ekki að fara út í þetta veður .  Ég herti mig þó upp og hjólaði með stelpuna enda varð ég að fara að finna afmælisgjöf handa Sigrúnu Huld fyrir morgundaginn.  Ég hjólaði tók því lestina til Fields og hóf leitina að hinni fullkomnu gjöf.  Ég fann ægilega sætan sólhatt og stuttbuxur á Jódísi og voða fallegan dúk á borðið okkar... en enga afmælisgjöf.  Að lokum tókst mér þó að finna gjöf og ég vona bara að hún verði ánægð með hana.  Nei, að sjálfsögðu get ég ekki sagt hver hún er strax, hún verður nú fyrst að fá að sjá hana áður en ég birti það á alnetinu .

En þegar ég loks var komin úr lestinni átti ég náttúrulega eftir að hjóla með allt dótið heim áður en ég færi að sækja stelpuna.  Og það var ekki létt.  Það hefði hins vegar verið létt ef ég hefði getað nýtt hjólakörfuna sem ég keypti en þar sem hún er fest niður í framdekkið var það ekki hægt svo ég varð að reyna að koma þessu öllu fyrir á barnastólnum.  Og það hefði líka gengið mun betur ef Halldór hefði ekki stolið teygjunni sem ég nota til að festa stærri poka niður í stólinn.  En þetta gekk .  En rigningunni hafði síður en svo slotað svo ég var gjörsamlega gegndrepa þegar ég kom heim.  Ég losaði mig við dótið og ætlaði að skipta um buxur áður en ég sækti stelpuna en ákvað að bíða bara með það fram yfir þá ferð enda algjör óþarfi að gera tvennar buxur rennblautar.  Svo ég lagði í hann aftur og á heimleiðinni heyrði ég nokkrum sinnum öskrað fyrir aftan mig.  Lítil dama í barnastólnum alls ekki ánægð þegar rigningarokurnar gengu yfir og buldu framan á hana.  

Það hefur sem sagt aldrei rignt svona mikið á einum sólahring í Danmörku frá því mælingar hófust.  Allt frá 7-10,5 ml á Sjálandi.  Þetta sagði allavega fréttamaðurinn á TV2 og ekki lýgur hann.  Sýndar voru myndir frá götum sem voru eins og stórfljót og húsum þar sem vatnið náði upp á miðja stólfætur.  

Og Stein Bagger.. hann fékk 7 ára dóm í dag.  Í gær gekk hann skælbrosandi út úr réttarsalnum og stóð eins og ljósmyndamódel, pósandi fyrir blaðaljósmyndurum.  Það er ekki alveg sama fyrirlitningin hér á þessum fjármálaglæpamönnum og heima.  Mér finnst fréttamenn og fréttaskýringamenn jafnvel tala með ákveðinni lotningu um hann og ein sem setið hafði í réttarsalnum sagði jafnvel að hann væri mjög greindur maður og klár sem hefði bara lent í þessum vandræðum og grafið sig dýpra og dýpra.  Mér finnst þetta mjög skrýtið þegar talað er um mann sem stal með svikum og prettum tæpum milljarði danskra króna.  Reyndar sagði einn spekúlantinn í dag aðspurður að hann gæfi nú ekki mikið fyrir þessar hótanir sem Stein Bagger sagðist hafa fengið (og því orðið að gera þessa hluti) heldur hefði hann bara gert þetta vegna þess að hann var gráðugur og hefði viljað lifa ákveðnum lifistandard sem hann gat einungis haldið með þessu móti.  Enda er talað um að velta fyrirtækis hans hafi að 90% verið svik og prettir.  Alveg hreint með ólíkindum bara.

Ég var samt hissa hvað þetta gekk fljótt fyrir sig allt.  Enda svo sem játaði hann og var mjög samvinnuþýður.  Kannski er tíminn líka bara svona afskaplega fljótur að líða .

Læt þetta duga að sinni 

Bless í bili!